Komende filmprijzenseizoen, alle ogen - en cameralenzen - zijn gericht op de rode loper. Maar hoe moordenaar als Oscars-presentator de witte Burberry-smoking van Chris Rock ook was, gaan we er echt over 10 jaar naar verwijzen? We wedden dat de kosten van een witte Burberry-smoking niet.
Met dat in gedachten, deModeBonenacademy heeft een shortlist samengesteld van de meest gong-waardige kleermakers die ooit op het witte doek hebben gestaan, van onaantastbare klassiekers tot enkele hedendaagse films waarvan we wedden dat ze de canon de komende decennia zullen binnengaan.
Kijk en leer.
Het werk op het scherm van Giorgio Armani was zo baanbrekend dat het aantrekkelijkste deel van de levensstijl van Richard Gere's louche lothario niet werd betaald om seks te hebben met aantrekkelijke vrouwen.
De toen nog weinig bekende Italiaanse ontwerper veranderde een hele generatie mannen in zachtere kleding en zorgde ervoor dat ze hun overhemden en stropdassen netjes opgevouwen in lades wilden opbergen. Volgens de legende was Gere's goedkeuring zo goed voor de zaken dat hij tot op de dag van vandaag elke Armani kan binnenlopen en nemen wat hij wil. In tegenstelling tot Winona Ryder in Saks.
Een deel van de grap van Hitchcocks klassieke geval van identiteitsverwisseling is dat de ongelukkige reclameman van Cary Grant een opeenvolging van steeds absurdere beproevingen doorstaat terwijl hij de meest sobere pakken draagt.
Volgens de overlevering van mannen is het subtiel geruite middengrijze tweedelige tweedelige kledingstuk gemaakt door Grants persoonlijke kleermaker - Savile Row's Kilgour, French & Stanbury (nu Kilgour) - maar tijdens de film is het label van Beverly Hills 'Quintino duidelijk zichtbaar; een mogelijke verklaring is dat de laatste een aantal of alle 16 vermoedelijk gebruikte versies reproduceerde.
Samen metBullitt, heeft deze film de steez van Steve McQueen zo vereeuwigd dat we contractueel verplicht zijn om hem elke tweede zin te controleren.
Maar waar zijn hardgebeten San Francisco-agent allemaal coltrui en tweed was, slingert zijn playboy-kunstdief het in onberispelijke driedelige stukken met dank aan Dougie Hayward (die blijkbaar de inspiratie was voorDe kleermaker van Panama en Alfie).
McQueen's afstemming van zijn Persols met blauwe lens op zijn pak, overhemd en stropdas blijft een van de sterkste stijlen die ooit aan celluloid zijn besteed.
(Gerelateerd: vijf altijd stijlvolle herenkleding-looks, waaronder die van Steve McQueen)
Michael Caine was een andere klant van Dougie Hayward, en het is waarschijnlijk dat de kleermaker van beroemdheden verantwoordelijk was voor de andere ster van deze gruizige gangsterfilm.
Vanaf het moment dat Caine's grootstedelijke hardman hem als een marineblauwe mohairhandschoen aantrekt om de begrafenis van zijn broer bij te wonen, door zijn meedogenloze achtervolging van de moordenaars te midden van het vuil van de onderbuik van Newcastle, definieert en onderscheidt het pak - verfijnd maar niet opzichtig - hem.
Ja, de broek loopt een beetje wijd uit, maar hey, het waren de jaren zeventig.
Misschien komt het doordat Leonardo DiCaprio ze daar heeft geïmplanteerd, maar we kunnen de gestileerde pakken in de geestverruimende reverse-heist-film van Christopher Nolan niet uit ons hoofd krijgen.
Helaas, ze waren allemaal het geesteskind van kostuumontwerper Jeffrey Kurland en geproduceerd door kleermaker Dennis Kim en shirtmaker Anto, dus je kunt ze niet kopen, of in ieder geval niet kant-en-klaar: verbrijzelde dromen in dromen in dromen.
Bedoeld, net als de plot, om het verstrijken van de tijd te verdoezelen, zijn de kleding vaag futuristisch op een manier die nu nog steeds aanvoelt: zie Ken Watanabe's mix van traditionele Japanse kleding en een smoking, of Michael Caine's kraagloze overhemd.
Vergeet George Clooney, vergeet Brad Pitt en vergeet vooral Don Cheadle's gorblimey-accent (als je kunt). Het origineelOceaan's is misschien in veel opzichten inferieur aan de reboot van Steven Soderbergh, maar als een swagfest is het onovertroffen.
De pakken van mohair en haaienleer waren, tegen de tijd dat deze film uitkwam, een handelsmerk van de Rat Pack en werden daarom door hun kleermaker Sy Devore gesneden met lage houdingen om ze langer te laten lijken. De invloed van hun slanke revers en dunne stropdassen op herenkleding is nog steeds zichtbaar. In tegenstelling tot de film.
(Zie ook: stijltips om je groter te laten lijken)
Goldfingerwordt vaak aangehaald als peak Bond clobber. Maar het is ook een film waarin 007 een romper van badstof en een nep-eend op zijn hoofd draagt.
HaarDr. Needat heeft echt de sjabloon bepaald die moet worden gevolgd, zowel voor de franchise als voor de rest van ons: slim maar ingetogen, zoals het een agent betaamt die geheim zou moeten zijn. Sean Connery's kleermaker Q was Anthony Sinclair van Conduit Street, loodrecht op Savile Row; de ingetogen stijl werd bekend als de ‘Conduit Cut’.
Connery's smoking in die iconische intro is echter van Lanvin - zoals het een globetrottende huurmoordenaar betaamt.
Tot aan deze film was het stijl-cv van Colin Firth beperkt tot een vochtig shirt erinTrots en vooroordelenen een nieuwe kersttrui erinBridget Jones 'dagboek. Maar in de handen van regisseur en gelegenheidsontwerper Tom Ford werd hij meteen een mode-icoon.
Als een door verdriet getroffen universiteitsprofessor zit Firth bijna pijnlijk goed in elkaar; inderdaad, met zijn slanke revers uit de jaren 60 is zijn ensemble meer gedempt dan Ford's gebruikelijke turbo-geladen fluwelen en opzichtige reversaanbod en - laten we zeggen - zelfs iets draagbaarder voor degenen onder ons die geen A-Listers zijn.
(Gerelateerd: zie wat Tom Ford te zeggen heeft over het onderwerp mannenstijl)
Michael Douglas 'landschap-kauwende, lunch-mijdende wending in dit volledig Amerikaanse drama dicteerde hoe een generatie bankiers zich kleedde en af en toe vastte.
Zijn fantastische Gekko-look is bedacht door kostuumontwerper Ellen Mirojnick en op maat gemaakt door herenkledingautoriteit Alan Flusser. Degenen die de opzettelijk onbezonnen sfeer kochten, zeiden niet dat Gekko niet ambitieus mocht zijn, maar hoewel zijn stijlvoorraad is gedaald, is de waarde van zijn belangrijkste power-dressing-artikelen - overhemden met contrasterende kraag (door Alexander Kabbaz), rode bretels, gouden Rolex - niet.
Ik heb nog nooit zulke mooie shirts gezien! En de pakken waren ook niet al te armoedig.
Ralph Lauren krijgt vaak de eer - en staat in de aftiteling - voor het uitrusten van Robert Redford in de verfilming van de Jazz Age-roman van F.Scott Fitzgerald uit de jaren 70. Maar terwijl de grote ontwerper onmiskenbaar zijn invloed uitoefende door de bovengenoemde overhemden te leveren en enkele pakken voor Redford te maken, was het Theoni V. Aldredge die de rest van de garderobe van de ster vulde - en uiteindelijk kreeg haar inspanningen erkend met de Oscar voor beste kostuumontwerp .
Is onze op maat gemaakte Netflix-wachtrij passend onberispelijk? Of hebben we de meest flagrante weglating gemaakt sinds #oscarssowhite?
Geef ons complimenten - of gooi uwRotte tomaten- in de reacties hieronder.