Proberen de ware betekenis van de zin te vinden smart casual kan snel in een nachtmerrie veranderen. The Oxford Dictionary definieert het als een nette, conventionele, maar relatief informele stijl, vooral als het wordt gedragen om te voldoen aan een bepaalde dresscode. Maar tegenwoordig is het vrij gebruikelijk dat smart casual dat doetwordende dresscode.
Dus ga je online op zoek naar slimme casual stijlgidsen die alles adviseren, van korte broeken, die ons niet bijzonder slim lijken, tot Ascot-stropdassen, die niet bijzonder casual overkomen. En zoals de laatste aangeeft, hebben veel van deze gidsen het gevoel dat ze kort na de tien geboden in steen zijn gezet. Wat smart casual ook betekent, het is tegenwoordig waarschijnlijk iets anders dan in de 19e eeuw met zetmeelkragen.
Smart casual is voorbestemd om een van die termen te zijn waar de geschiedenis niet vriendelijk voor zal zijn, zegt Josh Sims, auteur vanMannen met stijl. Gelukkig maakt de recente explosie van niet-designer-merken die weloverwogen, zeer draagbare kleding aanbieden, de tweede gok van wat de term ook betekent. Omdat het nu eigenlijk allemaal best slim is, maar op een comfortabele manier.
De precieze oorsprong van smart casual is net zo moeilijk te achterhalen als de betekenis ervan. Website The Phrase Finder - hoe definitief het ook is - beweert dat de term zou zijn ontstaan rond de jaren tachtig, maar de hele vorige eeuw algemeen werd gebruikt. In feite dateert het eerste geregistreerde gebruik van de termen uit een 1924-editie van de Iowa-krant The Davenport Democrat And Leader (hoewel dat met betrekking tot mouwloze jurken was, die we zeker niet kunnen dragen).
Wat de waarheid ook is, het is een redelijke veronderstelling dat smart casual in een bepaald opzicht gerelateerd is aan zakelijk casual , en de twee worden vaak door elkaar gebruikt, ook al zijn ze verschillend: de ene is voor op het werk en de andere niet. Maar vroeger kleedde je je niet alleen netjes om naar kantoor te gaan, maar ook overal. Terwijl de traditionele kledingnormen achteruitgingen, was smart casual het snel opgerichte bolwerk tegen totale kleermakerschaos.
Smart casual suggereert een overgangsperiode tussen verkleden - dat wil zeggen, formeler - en zich kleden met het comfort en de zelfexpressie waar steeds meer mannen naar op zoek zijn, zegt Sims. De term suggereert ook een soort paniek onder ‘autoriteiten’ - restaurantmanagers, organisatoren van evenementen - over hoe om te gaan met de dienst, dus zijn ze op zoek gegaan naar een soort tussenstop: kleed je nonchalant maar, weet je, niet te nonchalant, alsjeblieft. Het resultaat? Eindeloze verwarring. Of mannen in blazers en businessoverhemden met open hals.
Wees niet die jongens.
Smart casual betekent niets, dus het kan van alles betekenen. Volgens de stijladviespagina van de heer Porter omvat het smart casual-gamma vrijwel alles dat slimmer is dan een trainingspak, maar minder formeel dan een pak. Gelukkig, en wat informatiever, voegt meneer P eraan toe: een ideaal antwoord is een blazer, een wit overhemd, een nette spijkerbroek en bruine instappers.
Er is echter geen antwoord. In een goedbedoelde poging om duidelijk te maken dat de zaken ironisch genoeg nog ingewikkelder zijn,Debrett's Guide for the Modern Gentlemanmaakt onderscheid tussen formele smart casual en informele smart casual. Formeel smart casual is een jasje of blazer, washandjes, broek met naaldkoord of chino's (geen spijkerbroek), een overhemd met kraag (geen T-shirt) en nette schoenen (niet per se veterschoenen, maar geen sportschoenen of sandalen).
Informele smart casual blijft echter vaag, zonder toestemming voor slimme, schone, donkergekleurde spijkerbroeken, een uitspraak dat poloshirts beter zijn dan kraagloze T-shirts en een instructie om te veranderen van wat je thuis hebt gedragen.
Maar hoewel het misschien onduidelijk klinkt, is dit laatste punt misschien net zo goed als elk ander punt om vanaf te beginnen. Een deel van de reden dat smart casual zo moeilijk te definiëren is, is dat het in verschillende contexten radicaal verschillende dingen kan betekenen. Het is net zo goed een gemoedstoestand als kleding.
Slimheid is meer een kwestie van het uiterlijk van je kleding dan van hun stijl, schrijft Sir Hardy Amies inA-Z van stijl. Schoenen gepoetst, broeken geperst, en stropdas goed vastgebonden zijn noodzakelijke factoren voor een chique uitstraling.
De operatieve woorden hier zijn niet ‘schoenen’, ‘broek’ of ‘stropdas’ (we hebben het tenslotte over smart casual), maar ‘gepolijst’, ‘geperst’ en ‘goed’. Een smetteloos T-shirt, indigo jeans en box-fresh sneakers kunnen er chic uitzien dan een gekreukt overhemd, een bevlekte broek en versleten schoenen.
Een T-shirt, een spijkerbroek en sportschoenen zijn niet altijd geschikt, hoor. Maar smart casual is aantoonbaar meer een stemming of houding dan een vaste formule of combinatie van stukken. Zoals Debrett zegt: alleen omdat een evenement informeel is, is het niet hetzelfde als geen moeite doen.
Zoals we hebben vastgesteld, is smart casual bijna onmogelijk te definiëren. Dus een meer behulpzame en praktische benadering is om te beginnen met een casual outfit en dan een - of beter: tweedelig - te veranderen voor slimmere alternatieven.
Neem bijvoorbeeld een bomberjack, T-shirt, jeans en sportschoenen. Allemaal heel casual, toch?
Wissel nu een blazer, overhemd, broek of chino en schoenen in. Je zou moeten grenzen aan smart casual territorium. Wissel in twee en je zou een schot in de roos moeten zijn. Wissel er drie in en, afhankelijk van de omstandigheden, ben je misschien zelfs te slim. Het is een dunne lijn.
Je hoeft niet eens van kledingstuk te wisselen om de casualness van een outfit aan te passen. Donkere kleuren zijn formeler, dus opfrissen kan net zo eenvoudig zijn als het licht uitdoen.
Neem bijvoorbeeld een olijfgroen bomberjack, wit T-shirt, stonewashed jeans en witte sneakers.
Ruil nu de olijfkleurige bomber voor een marineblauwe bomber en de stonewashed jeans voor indigo. Ineens voelt het chicer aan. Zeker als je het witte T-shirt ruilt voor bijvoorbeeld middengrijs of antraciet, en de sneakers voor marineblauw of zwart.
De samenstellende stijlen zijn precies hetzelfde, maar het algehele effect is heel anders. En het omgekeerde is waar: oplichten is een dimmerschakelaar voor slimheid.
Een andere (belangrijke) factor die de relatieve slimheid of nonchalance van een stuk beïnvloedt, is textuur. Als je denkt aan de meest formele items in herenkleding - bijvoorbeeld zakelijke pakken van kamgaren, of barathea-dinerjassen - ze zijn bijna altijd glad en glanzend.
Verwissel de kamgarenwol echter voor een mat flanel of tweed, en je verandert zowel letterlijk als figuurlijk het gevoel van het stuk. Hierdoor lijkt het kledingstuk vaak groter van formaat, wat alleen maar bijdraagt aan de meer casual sfeer, aangezien slimmere looks meestal slank en gestroomlijnd zijn.
Dit is een handige vuistregel en wijsvinger die u kunt toepassen op vrijwel elk kledingstuk: overhemden, breisels, broeken en zelfs schoenen.
Zoals eerder vermeld, is het net zo gemakkelijk om een blazer over een T-shirt, een spijkerbroek en sportschoenen te gooien als om smart casual te maken. Maar niet alle blazers zijn gelijk gemaakt: gouden knopen zijn, om een heerlijke uitdrukking van Debrett te ontlenen, een beetje gin en Jag (AKA het soort mensen uit de middenklasse dat in Jaguar-auto's rijdt en gin-tonics drinkt).
Zoals ook eerder vermeld, zal een blazer met wat textuur op de juiste manier wrijven met een spijkerbroek. Net als een wat kortere snit, misschien ook met iets slankere, modernere revers. Opgestikte zakken - die eruit zien alsof ze zijn vastgenaaid - zijn op dezelfde manier ‘cazh’.
Ten slotte, als je de gewatteerde schouders en de gewatteerde borst van slimme blazers eruit haalt, voelen ze zich ook meer casual en niet te vergeten comfortabel. N.B. Scheur niet echt je blazer, zoek gewoon naar het woord ‘ongestructureerd’.
Een T-shirt kan worden aangemerkt als smart casual, op voorwaarde dat het effen, van goede kwaliteit, goed passend en niet doodgewassen is.
Maar upgraden naar een poloshirt zal een casual outfit meteen slimmer maken. De knopen en kraag zetten het spectrum verder in de richting van een overhemd, maar het is nog steeds sportief. Zoals de naam al doet vermoeden, werd het oorspronkelijk gedragen om polo te spelen, net als de button-down kraag zodat het niet rondflapte.
Dat brengt ons netjes bij het button-down overhemd, dat niet zo stijf is als een overhemd met een stijve kraag en manchetten. Het komt ook vaak voor in stoffen zoals Oxford-stof of chambray, die minder glad en glanzend zijn.
Dan is er het opa-shirt. Kraagloos staat gelijk aan meer casual. Capiche?
Een jersey sweatshirt of hoodie was geen onderdeel van onze voorbeeldoutfit. Maar het vervangen van een fijn breisel in merino, kasjmier of zelfs katoen voor deze dikke, casual en sportieve stukken kan een vleugje verfijning geven. Trek een effen trui of vest over je T-shirt (en ruil misschien de sneakers voor schoenen) en je begint te weven.
Het is duidelijk dat een grof breisel niet hetzelfde effect zal hebben, hoewel een vest met sjaalkraag in plaats van een jas er slim uit kan zien als er geen knevels of een enorme eland op zit. Een gebreide blazer zit ergens tussen de twee in.
Een woordje of 23 op rolhalzen: te dik en ze zijn niet slim, te fijn en ze zijn ongeveer net zo nonchalant als Hemingway's drinken.
Beenkleding is meestal een smart casual knelpunt. Spijkerbroeken zijn voor het grootste deel perfect acceptabel, zelfs in een zakelijke context, zolang ze maar donker en onbezorgd zijn. Maar er is altijd een risico. Dan is er nog een faalveilige chino - de nadruk op ‘veilig’.
Je pins zijn een vaak gemiste kans om een outfit niet te formaliseren, maar ook om te flexen. Terugkomend op het bomberjack, T-shirt, spijkerbroek en sportschoenen, kan het ruilen van de spijkerbroek voor een getailleerde broek er niet alleen slim uitzien, maar ook modieus.
Een gestructureerde, niet al te glanzende stof zoals flanel of linnen kan je helpen om de casual broek uit te trekken, maar het is geen instapmodel. Daarom houden de meeste jongens het bij jeans of chino's.
Net als bij jeans zijn er tegenwoordig maar weinig casual settings waar je niet weg kunt komen met sneakers. Maar als je twijfelt, speel dan op zeker. Zoals Debrett het zegt: de juiste schoenen kunnen zelfs de ergste moderamp redden - het omgekeerde is zelden waar.
Wat maakt een slimme schoen meer casual? Kleur: zwart is het slimst, bruin is casualer en bruin nog casualer. Silhouet: een ronde of amandelvormige neus is nonchalanter dan een puntige neus, net als een dikke zool. En textuur: zacht, mat suède is casualer dan glad, glanzend leer.
Om die redenen vleugeltips , Derby schoenen , instappers, Chelsea laarzen en chukka's zijn betere weddenschappen dan office-y Oxfords . Maar sommige voorbeelden kunnen heel slim zijn, andere heel casual. Wees dus voorzichtig.
Veel smart-casual-gidsen beslissen over sportschoenen, maar dat is een beetje ouderwets.
Waar trainers zijn toegestaan, is de aanbeveling typisch een klassieke stijl, zoals Converse Jack Purcells, Adidas Stan Smiths of Common Projects in het wit, en dat is niet verkeerd. Maar een meer formele donkere kleur is in meer dan één opzicht slimmer: ze zullen minder snel de aandacht trekken, en dus afkeurende blikken of vuiligheid vertonen.
Qua stoffen is glanzend, glad leer slimmer dan mat, grof canvas, en suède zit ergens in het midden. Gebreide sneakers kunnen er ook goed uitzien als ze donker zijn, maar ze zijn misschien een beetje te modern voor sommige omstandigheden - en een stap te ver van goede schoenen.
Leren sandalen? Soms. Slippers? Nooit.
Als je schoenen draagt die geen sportschoenen zijn en broeken die geen spijkerbroek zijn, omzeil je de meeste smart casual valkuilen. Een blazer maakt je praktisch kogelvrij.
Of ze nu aan een shirt, polo of T-shirt zijn vastgemaakt, korte mouwen zijn casual (eigenlijk een korte broek nog meer). Controleer of het veilig is voordat u de wapens losmaakt.
Buiten het werk is smart casual bijna nooit nodig een stropdas dragen . Een opa-hemd, polo of coltrui zal elke dubbelzinnigheid of de indruk wegnemen dat u uw das bent vergeten.
Disclaimer: als je het niet zeker weet, en het is een formele smart casual gelegenheid, of een sollicitatiegesprek bij een nonchalant gekleed bedrijf, dan zul je nooit spijt krijgen van het dragen van een stropdas.
Met hetzelfde verheffende effect, kan een netjes gesneden overjas zelfs de plaats innemen van een blazer voor informele smart casual evenementen waar je hem sowieso niet uit zult trekken.
Voor formele smart casual evenementen, wil je misschien je blazer aanhouden, dus het dragen van een afneembare overjas over de top is misschien beter dan een breisel eronder.
Met uitzondering van de krijtstrepen van bedrijven, zorgen patronen ervoor dat stukken zoals blazers en overhemden er meer casual uitzien en zie je er minder uit alsof je van kantoor komt.
T-shirts zijn al casual, dus vermijd patronen, logo's, slogans of (huiverende) grappen. Drank vooraan, poker achteraan adverteert alleen dat je boven niets hebt.
Zoals hierboven uiteengezet, bepaalt silhouet ook de formaliteit. Dus ervoor zorgen dat casual stukken correct passen, is een manier om slimheid over te brengen. We zeiden ‘casual’, niet ‘slordig’.
Er is een verschil tussen ‘passend’ en ‘huishoudfolie’. Met nette vrijetijdskleding die te strak zit, lijkt het alsof je een nacht in een smakeloze nachtclub zit.
Een hoodie? Onherstelbaar informeel. Een blazer van hetzelfde materiaal? Je hebt een spel. Een effen sweatshirt kan ook een gebreide trui vervangen onder een casual getailleerd jasje.
Broeken of chino's met sportieve trekkoorden of manchetten zijn één ding, maar joggingbroeken van jersey zijn nauwelijks toegestaan als vrijetijdskleding. Onthoud: het is smart casual.
Bij smart casual gaat het ook om hoe je het draagt. Haal de formele kant eraf door je mouwen en de zoom van je chino's op te rollen om een vleugje mankle bloot te leggen.
Als je shirt als een bomberjack onder een vrijetijdsjack uit steekt, is dat een (aanvaardbaar) iets. Maar als het onder een blazer vandaan steekt? Ga wegstoppen.
Verwissel je leren dresswatch voor een sportieve met metalen armband of Nato-band, en je leren riem voor een geweven, misschien in een andere kleur dan bruin.
Meer dan één online ‘stijlgids’ stelt voor om uw persoonlijkheid tot uitdrukking te brengen door middel van gekleurde of gedessineerde kousen. Doe dit niet. Echt niet.
Hoe vaak kunnen we een blazer bepleiten? Minstens nog één. Er is geen manier om het feit te omzeilen dat de snelste manier om smart casual te creëren, is door een op maat gemaakt jasje aan te trekken, dat ook een werkpaard is voor business casual. Dus zorg voor een blazer die idealiter beide kan.
Om smart casual te laten vliegen, moet de blazer gemaakt zijn van een meer gestructureerde stof dan een doorsnee colbert, iets korter gesneden en minder stijf geconstrueerd. Dit maakt het proces om het op te gooien ook een stuk eenvoudiger.
Ja, een blazer is de alfa en omega van zowel zakelijke als formele smart casual. Maar hoe zit het met de gevallen waarin een getailleerd jasje, hoe ongestructureerd ook, te slim is? Betreed de ‘blazer bomber’.
De stijl komt van de in uniform dragende strijdkrachten, dus heeft een zekere formaliteit. Maar om de inspectie als smart casual te doorstaan, moet het bomberjack slanker zijn dan een MA-1 uit militaire klasse, in een donkere kleur (zoals marineblauw of zwart) en gemaakt van een luxere en minder glanzende stof dan de standaard glanzende stof. nylon (bij voorkeur wol of katoen). Voor informele smart casual missies is dit jouw wingman.
Oxford overhemd met knopen zijn even thuis in zakelijk casual omdat ze slim zijn. Behalve dat ze natuurlijk op kantoor zijn, tenzij u vanuit huis werkt, in welk geval u zich waarschijnlijk helemaal niet zult aankleden. Dus, in het belang van afwisseling, is onze goedkeuring voor smart casual het chambray-overhemd.
Hoewel het niet hetzelfde is als denim (dat is geweven in een keper in plaats van afwisselend ketting en inslag), ziet chambray er hetzelfde uit en kan het in verschillende gewichten en afwerkingen worden geleverd. Over het algemeen zal het echter een nette outfit casual maken of een casual netter maken, maar niet te veel.
Net als het poloshirt zijn chino's of ‘khakis’ (technisch gezien een kleur, geen stijl) een van de bouwstenen van business casual en kunnen ze worden uitgebreid tot smart casual.
Aangezien het laatste meer informeel is dan het eerste, en we onszelf niet meer willen herhalen dan strikt noodzakelijk is, zullen we hier voor duidelijke, donkere zelfkantjeans met minimale toeters, bellen en westers zakdetail.
Je hoeft echter niet voor indigo te gaan: zwarte spijkerbroeken kunnen er net zo slim, zo niet slimmer uitzien.
Je hebt ons niet nodig om trainers te nomineren, en je hebt waarschijnlijk een levensvatbaar paar. Een meer nuttige toevoeging aan je smart casual arsenaal is een paar schoenen die je niet het gevoel geven dat je een avondje uit gaat naar een slechte club.
Brogues zijn een slimme, informele stand-by, als een onbeduidende vechter; Chelsea-laarzen kunnen een meer rock-'n-roll-toon hebben. Maar we pleiten voor Derbies.
Ze zijn iets modieuzer dan vleugeltips, zoals blijkt uit hippe merken als A.P.C. en Ami, die ze zijn gaan produceren, terwijl de dikke zolen ze doordrenken met een vleugje paradeplaats of zelfs punk-kick-assery.