Herenstijl

Head to Head: is het ooit oké dat een man een baseballpet draagt?

JA

Hoewel hij meer ups en downs heeft doorstaan ​​dan een Jeremy Kyle-polygraaf, heeft de baseballpet in alle opzichten de modestormen doorstaan. Welk ander herenkledingstuk zou de aanval van zoiets gemeens als Von Dutch kunnen overleven en er toch swingend uitkomen? En ondanks die vormeloze, trieste iteraties die op Britten in het buitenland aan de Costa del Sol verschijnen, is de baseballcap nog steeds geschikt voor een koelere generatie.

Gelukkig zijn de voorpagina's van pre-rebrand Beckhams in bijpassende level 10 roadman-baseballpetten verdwenen. idem ditoJersey Shore(en zijn Satan spawnt spin-offs), die - gelukkig - al jaren niet meer op onze schermen is verschenen. Het stof is neergedaald. De donkere dagen zijn voorbij. De baseballpet is herrezen uit de as.



Historisch gezien is de baseballcap een van de oudste sportproducten, voor het eerst verdedigd door het Brooklyn Excelsiors-team van 1860 (ja, ik moest ze ook googelen). Sindsdien sierde deze legendarische hoed het hoofd van elke grote honkbalspeler in de Amerikaanse geschiedenis en drong geleidelijk door tot de mainstream.

In een tijd waarin luxe sport weigert te sterven (godzijdank), wat is er passender dan een baseballpet? Er zijn duizenden variaties beschikbaar en de keuze kan overweldigend zijn, dus hoe sla je de spijker op de kop met je pet?

Eenvoud is de sleutel. Block-colour-opties van Nike en Adidas zijn perfect voor vrijetijds- of weekendensembles. Niemand suggereert dat je er een draagt ​​tijdens je aanstaande financiële ontmoeting met de CFO, en je zult ook niemand tegenkomen die een baseballpet draagt ​​in een Michelin-restaurant. Ze horen casual te zijn, en mits ze als zodanig worden gebruikt, zijn de voordelen eindeloos.

Neem bijvoorbeeld een bad hair day. Als je gewoon naar de kroeg gaat of in een vrij ontspannen kantoor werkt, kun je gemakkelijk een gewone baseballpet aantrekken (op voorwaarde dat je look niet te zwaar is). Of, als een minder dan bevredigend barnet je plaagt op die ongrijpbare derde date, is een pet meer dan acceptabel.



Volledige concentratie gaat natuurlijk naar je duivels knappe uiterlijk, en wanneer het later op een slaapkamervloer wordt gegooid (vingers gekruist), zal niemand iets schelen over onverzorgde lokken in de greep van hartstocht. Stel je voor, honkbalpetten helpen je weg te komen.

Maar het is niet alleen een bondgenoot van de behaarde. Het accepteren van de folliculaire genetica van mijn vader heeft geresulteerd in mijn eigen buzzcut - waar ik me niet voor schaam. Wat me echter wel zorgen baart, is de ‘tussenperiode’ waarin dingen een beetje, nou ja, fragmentarisch kunnen worden. In dat geval is een baseballpet mijn onmiddellijke bekroning.



En laten we eerlijk zijn, Hollywood's beste doen er ook aan mee. De simpele combinatie van een zonnebril en een baseballpet is vaak genoeg om de eetlust van elke paparazzo op te wekken, en wat ooit een vermomming was, is nu een uniform van beroemdheden. Als het goed genoeg is voor de Hemsworths, is het goed genoeg voor mij.

- Murray Clark, assistent-redacteur

NIET

Ik veronderstel dat het strikt genomen ‘OK’ is als een man een baseballpet draagt. Het is 'OK' op dezelfde manier dat het 'OK' is om je partner om een ​​hap van zijn hamburger te vragen, omdat je een geweldige doos eten FOMO hebt, of 'OK' om naar een feestje te komen met een fles van £ 10 van wijn en ga verder met het leegmaken van de hele drankkast van de gastheer. Zoals in het is niet helemaal, onvergeeflijk beledigend, maar volgens de rechten zou het niet moeten gebeuren.

Waarom? Omdat baseballpetten voor jongens zijn, niet voor mannen. Ze zijn voor vlekkerige tieners in zomerkampen, Ash Ketchum en die verdrietige, misleide leden van de samenleving die het grootste deel van hun leven in een rij staan ​​voor een Palace-winkel.

Baseballcaps zijn prima om te dragen onder de leeftijd van, oh, 25 jaar of zo. In feite zou je ze gedurende veel van die vormingsjaren moeten dragen - ze zijn tenslotte de markeringen van adolescenten die over de hele wereld cool zijn.

Na de 25 is het echter een beetje problematischer. Het dragen van een pet op dit punt verbetert niet zozeer je sprankelende jeugd, maar onderstreept je trieste en wanhopige poging om het opnieuw te beleven.

Nu weet ik dat sommigen van jullie terecht het Amerikaanse leger noemen als een voorbeeld van mannen (wiens ballen zijn gevallen) die baseballpetten dragen, maar in tegenstelling tot T-shirts en chino's zijn ze niet zo universeel veelzijdig, en kunnen ze dus niet goed rechtvaardigen hun plaats in een goed afgeronde kledingkast.

Er is ook het argument dat honkbalpetten - die de afgelopen seizoenen in een luxueuze sport zijn gevallen - nu verkrijgbaar zijn in zulke slanke ontwerpen en hoogwaardige materialen dat ze een perfecte keuze zijn voor slimmere looks. Maar, net als rugzakken, weten we allemaal dat hoe fijn het leer ook is, het valt niet te ontkomen dat je eruitziet alsof je op je GCSE zit.

Alsof je een slokje van je eerste pint neemt, of eindelijk de gezinsauto krijgt toevertrouwd, is het weggooien van je baseballpet een overgangsrite. Het is een onderdeel van opgroeien. Natuurlijk, opgroeien is moeilijk, maar weet je wat moeilijker is? Proberen serieus genomen te worden met een snapback op.

- Cillian O'Connor, functie-editor