ikIk ben een model, je weet wat ik bedoel, en ik doe mijn kleine draai op de catwalk, Right Said Fred zong, tepels vooraan in het midden in een zwart mesh T-shirt, in 1991.
De spot van de zangeres, destijds (en pas in 2001 met de release van films zoalsZoolander), was gerechtvaardigd. Het idee dat mannen de kost verdienen door simpelweg kleding te dragen die riekt naar onaantrekkelijke eigenschappen - narcisme, onwetendheid en een gebrek aan ernst. Maar de laatste jaren is er een seismische verschuiving in attitudes.
Niet alleen begint het mannelijke modellenwerk te passen bij de status en waardering van het vrouwelijke modellenwerk sinds de jaren tachtig, dankzij namen als David Gandy, Tyson Beckford en Sean O'Pry die beroemdheden werden, het wordt ook steeds meer gezien als wenselijk werk. En de nadruk ligt op werk: naast het feit dat het nu als een legitieme carrière wordt beschouwd, is er ook een breder begrip van wat een mannelijk model zijn inhoudt.
Het is een levenskeuze, en een die veel discipline vereist: dagen in de sportschool, goed eten, de drank vermijden voor een shoot en wat niet. Het is niet zomaar opduiken en een mooie foto maken, zegt Oliver Cheshire, die campagnes heeft gevoerd voor iedereen, van Marks & Spencer tot Calvin Klein.
In tegenstelling tot de publieke perceptie, zijn de noodzakelijke kwaliteiten veel onuitsprekelijker dan simpelweg klassiek knap zijn. Ja, meestal moet u lang zijn en een goede botstructuur hebben. Maar de dynamiek van wat een mannelijk model vormt, verandert altijd, en het eindigt niet langer bij het kunnen pruilen van Ben Stiller.
David Gandy voor M&S tailoringModelleren is geen baan waarop u solliciteert (behalve in het geval van David Gandy, die solliciteerde en een wedstrijd won op ITV'sDeze morgenbijna twee decennia geleden). Dus hoe maak je er je carrière van?
Het gaat nu minder om uiterlijk en meer om hoe die persoon op zichzelf is, en hoe dat in hun gezicht te zien is, zegt Alice Grindley, een modelboeker bij het in Londen gevestigde bureau Nevs . Sociale media hebben bijgedragen aan het opbouwen van deze nieuwe nadruk op persoonlijkheid, samen met het groeiend aantal kleinere herenkledingmerken die meer geïnteresseerd zijn in een creatieve look - in het hebben van het juiste gezicht voor hen in plaats van strikte modelafmetingen. Feit is dat er nu zoveel mannelijke modellen zijn die allemaal min of meer hetzelfde werk zouden kunnen doen dat klanten steeds meer op zoek zijn naar verschil.
Sommige bureaus houden open dagen waarop iedereen kan komen opdagen, terwijl anderen buiten deze uren hun kans grijpen. Het kan werken, zegt Michael Baker, hoofd mannelijke modellen bij het bureau Storm . We hadden een jongen [mannelijke modellen worden meestal 'jongens' genoemd, ongeacht hun leeftijd] die op een dag ons kantoor binnenliep en hoewel hij pas 16 was en dus nog veel te ontwikkelen had, tekenden we hem op de plek. Maar dat gebeurt niet vaak.
In plaats daarvan wordt de overgrote meerderheid van de modellen gescout: benaderd door een vertegenwoordiger van een bureau, of een meer ervaren model. En deze scouts kijken overal: van muziekfestivals tot winkelcentra tot Instagram.
Social media is nu een enorme etalage voor modellen, en ik heb persoonlijk een paar jongens gescout die het heel goed doen, zegt Cheshire. Veel mensen worden nu op deze manier opgemerkt, dus als je aan de jongere kant bent, beschouw dit dan als een manier om je belofte kracht bij te zetten.
Hoewel het niet onmogelijk is, zijn er maar weinigen die echt uit de vergetelheid zijn gerukt om een grote hit te worden. Het is de oude PR-game om te praten over modellen die op een bouwplaats worden gevonden, voegt toeGroot-Brittannië's volgende topmodelrechter Max Rogers . Het aantal potentiële modellen dat op bouwplaatsen wacht, is ongelooflijk.
Vanwege het Blue Steel-beeld van mannelijke modellen, wordt de benadering van een verkenner vaak afgewezen. We hebben nog steeds te maken met percepties, zegt Baker. Maar scouting werkt over het algemeen omdat het de bureaus zijn die op dat moment weten wat werkt voor de mode-industrie. Ook omdat, aangezien de meeste mannelijke modellen jong beginnen, ze de begeleiding van het bureau nodig hebben.
Tien jaar geleden werden mannelijke modellen typisch in een hokje gestopt in een bepaald soort werk. Deze categorieën - commercieel, catwalk, fitness en dergelijke - bestaan nog steeds losjes, maar veranderende eisen in de branche en het groeiende aantal merken dat een breder assortiment herenkleding aanbiedt, hebben geleid tot een verschuiving van het gebruik van soorten koekjesvormers voor bepaalde werkwijzen. .
Nu zoeken bureaus en merken naar onderscheid: een model met een ‘look’ dat minder generiek zal zijn en daardoor herkenbaarder voor het publiek. Zelfs de leeftijd is in beweging. Als we denken dat we een model aankunnen en ze regelmatig laten fotograferen, speelt leeftijd gewoon geen rol meer, vooral niet aan de mannenkant van het bedrijf, zegt Baker.
Tegenwoordig zijn de verschillende soorten werk de bouwstenen van een carrière en tot een lucratiever inkomen: catwalkwerk en redactioneel werk dat leidt tot spraakmakend commercieel werk.
Wat belangrijker is, is het niveau van professionaliteit dat je brengt, wat voor soort werk dat ook is, voegt Rogers toe. Het is een vreemde industrie, en aan de oppervlakte lijkt het alsof je gewoon komt opdagen en op de foto gaat, of een stukje loopt. Maar het echte werk zit hem in wat je doet rond shoot days: je moet bijvoorbeeld op je conditie en gezondheid letten. Klaar zijn om te werken, moet een gewoonte worden.
Het mannelijke model van vandaag varieert enorm, waarbij individuele merken de voorkeur geven aan een bepaalde ‘look’Desalniettemin zouden sommigen de beloningen als bescheiden omschrijven. Een paar grote mannelijke modellen zorgen voor zeer comfortabele, maar niet oogstrelende, inkomens (Sean O'Pry zou in 2015 £ 1,15 miljoen mee naar huis hebben genomen). De meeste mannelijke modellen nemen iets mee naar huis dat dichter bij het nationale gemiddelde van £ 27.000 ligt en verdienen, zelfs aan de top, over het algemeen 75 procent minder dan hun vrouwelijke equivalenten.
Het voordeel is dat mannen meestal een langer carrièrepad hebben, hoewel dit niet vanzelfsprekend is. Het is iets dat bureaus altijd moeten uitleggen: als een aspirant-mannelijk model misschien geen lange carrière heeft, is het misschien niet het beste voor hen om hem aan te nemen, zegt Baker. En je moet ze goed voorbereiden - want een succesvol mannelijk model zijn is een proces. Het is een vak dat je moet leren.
Model worden kan een grote verschuiving betekenen in iemands bedoelingen - bijvoorbeeld met betrekking tot onderwijs en loopbaanplannen; Als u uw hart erop hebt gericht om arts te worden, is het misschien niet verstandig om van die droom af te wijken voor een carrière die van korte duur kan blijken.
Om die reden is het vooralsnog niet eenvoudig om als model te slagen zonder de steun van een bureau. Er zijn freelancers.
Maar in ruil voor hun commissie op uw inkomsten, heeft u het geloof van een bureau in u en hun plan voor u nodig, omdat u een zeldzaam persoon bent als u zowel de vaardigheden van een model als een agent bezit, zegt Rogers. U wilt bijvoorbeeld om financiële redenen een baan aannemen, maar uw agent weet dat die baan uw carrière op de langere termijn teniet zal doen. Ik kreeg 12 grote campagnes aangeboden in mijn 'break-out'-jaar, en mijn agent zorgde ervoor dat ik er maar één nam. Als ik ze allemaal had gedaan, zou ik ‘de man van 2008’ zijn geweest en dat zou het zijn geweest.
Modebeelden maken voor tijdschriften en online titels is, zoals Rogers het zegt, waar de kunst is. Omdat het doel meer over entertainment gaat en minder over commercialiteit, is het het soort werk dat een model in staat stelt meer een statement te maken.
Er zijn weinig parameters over hoogte of bouw voor een redactioneel model met de juiste look - hoewel het in de buurt komt van wat merken 'steekproefomvang' noemen (ongeveer een 32 taille, 15,5 nek, 40-42 ″ jas) zeker helpt. Het gaat meer om de houding die je aan de art director en de mode-editor voor de shoot toevoegt.
Het werk is meestal alleen in de grote steden te vinden en de beloning varieert enorm: van £ 200 tot £ 1.000 per dag, afhankelijk van de publicatie; en daaruit volgt niet dat prestigieuze publicaties noodzakelijkerwijs het meeste betalen.
Catwalk-modellen - degenen die designerkleding dragen voor de shows van elk seizoen in Londen, Milaan, Parijs en New York - moeten lang zijn: meestal tussen de 1,8 en 1,8 meter, aangezien dit fotografisch het beste werkt (en de catwalks gaan steeds meer over afbeeldingen verspreiden via sociale media in plaats van een koper te overtuigen om te investeren).
Omdat de hoogte evenredig is, kan de bouw van een catwalk-model aanzienlijk variëren, afhankelijk van de eisen van het merk. Ze moeten ook weten hoe ze over een landingsbaan moeten lopen - een vaardigheid op zich. Maar misschien moeten ze vooral winterhard zijn.
Mannelijke modellen die op zoek zijn naar catwalk-werk, moeten mogelijk naar zo'n 10 castings per dag gaan - dit is waar ze worden beoordeeld op hun geschiktheid voor bepaald werk - gedurende meerdere dagen en in verschillende steden, allemaal zonder betaald te worden. Catwalk is een geweldige kennismaking met de branche en het is een manier om naam te maken, zegt Rogers. Maar het gaat veel om metingen, in plaats van om creativiteit, betaalt niet goed en is ook elk seizoen een absolute marathon - een lange, zware slag.
Het is met commercieel werk dat je echt kunt gaan denken aan modellenwerk als een carrière op de lange termijn, zegt Rogers. Commercieel werk omvat meestal een breed spectrum van niet-catwalk-werk voor een specifiek merk. Catalogi, gedrukt en online, worden bijvoorbeeld als commercieel werk beschouwd, evenals beurzen en tv-shows.
De fysieke vereisten zijn minder streng - mannen zijn waarschijnlijk nog steeds ouder dan 5'10 - en het werk is op zijn beurt minder spraakmakend. Maar het kan het maken van een vast, regelmatig werk zijn.
Win echter een grote advertentiecampagne voor een internationaal merk en het kan het ticket naar de grote tijd zijn. Door middel van advertenties zal een mannelijk model hoogstwaarschijnlijk de grens oversteken naar beroemdheid en alles oppikken, van goedkeuringsdeals tot optredens.
Ooit beschouwd als de meer esoterische kant van modellenwerk, worden meer slimme modemerken wakker met het idee dat de meeste jongens geen modelmaat hebben; en dat we in feite groter worden.
Als gevolg hiervan neemt de vraag naar mannelijke modellen met een grotere maat toe. Zoals de naam doet vermoeden, zijn deze mannen doorgaans zwaarder dan de standaard, met grotere afmetingen (bijvoorbeeld 42-plus kisten, in plaats van een meer typische 38), en zijn ze soms maar niet altijd groter of gespierder.
De sector begint zijn sternamen, zoals Zach Miko, Ben Whit en Alex Frankel, op de voorgrond te zien komen met gespecialiseerde agentschappen, zoals de Britse Bridge Models, die ook worden gelanceerd. In bijna alle andere gebieden van mannelijke modellering is groter zijn dan de steekproefomvang beperkend, zegt Grindley, hoewel steeds meer bureaus kijken naar mensen die nu geen conventionele grootte hebben.
Van alle categorieën zijn fitnessmodellen het meest waarschijnlijk zelfvertegenwoordigd. Maar het is ook waarschijnlijk dat ze zichzelf selecteren - want hoewel een fitnessmodel misschien niet voldoet aan de conventionele normen van de mode-industrie wat betreft lengte of 'goed uiterlijk', zal zijn spierstelsel per definitie het resultaat zijn van een bijna fulltime toewijding aan lichaamsbeweging en dieet.
De breedte van het lichaamstype van het fitnessmodel is breed - van lenig en atletisch tot enorm en Thor-achtig - maar alles zal proportioneel zijn. Terwijl niet-modellerende fitnessliefhebbers spieren opbouwen voor kracht, massa en functionaliteit, moeten fitnessmodellen bouwen voor esthetiek, wat een specifiek soort training vereist. Het betekent ook dat je er overal gezond uitziet - inclusief haar en (waarschijnlijk gebruinde) huid. De allerbeste spelers kunnen ongeveer £ 370.000 per jaar verdienen.
Ja, als je hele zelf het cijfer niet helemaal haalt, kan een deel van jezelf - je handen of je voeten bijvoorbeeld - dat wel doen. Dit is het werk van het onderdelenmodel: hun bijzondere troef in spectaculaire vorm houden.
Hoewel het salaris hoger kan zijn dan £ 750 per dag, en er veel vraag is van bedrijven die een perfect lichaamsdeel willen om hun merk te vertegenwoordigen - of het nu ogen, lippen of tanden zijn - is vertegenwoordiging door een bureau essentieel om er carrière van te maken.
Perfectie is ook niet overdreven: hoewel het belangrijk is dat een paar handen de grootte van een handschoen / sieraad hebben, moeten ze ook slank zijn, met rechte vingers, vrij van oneffenheden, zelfs van huidskleur en uniform van nagel. Het is geen werk voor bouwers.